Thanks to the magic of ChatGPT, the following has been translated into Latin. 

Sicut antea Ned et Nathan scripserunt, Romae perseverat propter duo praecipua fundamenta: lex et experientia. Uterque de re valde reali scribit, quamquam ea est ipsi aeternae urbi studia et visitationes intueri. Roma, tamquam urbs et monumentum historica, perseverat ob suam fascinationem et quod societas Romana signum suum in mundum modernum impressit.

Sub his observationibus invenitur causa, quam ego maxime credo Romam perseverare: imaginatio distincta continetur. Verbum "Roma" cogitationes evocat imperii et victoriae, imperatores ampliores quam vita, et longaevitas politica, quam plene intellegere difficile est. Fuit Hollywood antequam Hollywood esset, et adhuc nonnumquam nimis sensatio est credenda.

"Roma" etiam urbis evocat, simul cum omnibus locis notabilibus quae per aetates tradita sunt: Forum, Colosseum, Pantheon, catacumbae, et cetera. Strectura generalis urbis in centro historico, centro storico, fortasse parum mutata est per ultimos duo milia annos.

Per auctum et ruinam Imperii iter suum trahit Christianismus. Cum Roma sit sede Ecclesiae Catholicae Romanae, status suus urbis sanctae est assecuratus. Ecclesia multas officiorum et institutionum aetatis Imperii haereditavit, eiusque vis in traditionibus Romanis conservandis incomparabilis est; Latina permanet in medicina et iurisprudentia, sed sola in Ecclesia Catholica adhuc lingua officialis est.

Studium Romanorum - et hic distincte de antiquis imperii habitatoribus loquor - est tanquam studium nostri ipsorum. Nosmet in eis videmus, interdum ad modum incommodo. Ut Mary Beard in SPQR scripsit:

"Romanam historiam etiam imaginatio propria exigit. Quodammodo, Romam antiquam ex saeculo vigesimo primo explorare est perfunctio equilibratus, operatio cautela maxime exquisita. Si ad latus unum spectaveris, omnia familiariter et secure videntur: sermo agitur de natura libertatis aut de difficultatibus sexualibus, quae paene inter nos versantur; aedificia et monumenta agnoscimus, vita familiaris ad modum nostro vivitur cum omnibus adulescentibus molestis; et ioci intelleguntur. Ad latus alterum, est regio penitus aliena. Hoc non solum servitium, squalorem (paene nulla erat fuga squaloris Romae antiquae), necem humanam in arena et mortem ex morbis, quorum medicamenta nunc habemus quasi in usu quotidiano, includit, sed etiam pueros neonatos in locis sordes reiicientes, puellas nuptas et sacerdotes eunuchos ostentantes."

Roma tantum in imaginatione Occidentis magnificenter apparet ut difficile sit aliquem particularem subiectum super ceteris discernere. Sed forsan paucis rebus maxime fascinans atque praecellens est considerandum.

Exempli gratia, consideremus titulum Pontificis Maximi. Hic fuit summus sacerdos antiquorum qui iam diu ante Res Publicam existebat, sed postea a Caesare Augusto in officium imperiale receptus est. Hodie est unus ex titulis Papae.

Aut consideremus hoc: Romani Occidentales quasi mille annos in statu functionali exsistebant inter conditam Res Publicam anno 509 a.C. et casum Imperii Occidentalis anno 476 n.C. Oriens millesimum aliud annos exsistebat usque ad annum 1453. Civitas bis mille annos duravit, quod tam longum tempus excedit humanam experientiam, et tamen mirabile est Romanis id contigisse.

Aut hoc: ad summum imperii extensionis territorii anno 117 n.C. circiter duodecim in centesimo mundi populo complectebatur, id est, etiam maiorem quam Europa hodie (9.78 in centesimo).

Aut hoc: Pantheon, anno 125 n.C. perfectum, adhuc est maius domus ex non arma solidata in mundo.

Aut hoc: Cloaca Maxima, systema cloacarum Romae forsan quam primum anno 600 a.C. constructum, adhuc in usu est hodie.

Aut hoc: quando senatus Romanus de conventu cessaverit, nescimus.

Aut hoc: nullum postea iterum imperium umquam Mare Nostrum sic regnavit ut Romani.

Enumeratio continetur.

Imaginatio Romana - Ecclesia, urbs, res publica, imperatores, gladiatores, legiones et cetera - est immensa, atque eadem mens humana est mirari. Ideo Roma perseverat.